Cilj Fonda

Cilj fonda je stvaranje vrednosti za investitore na osnovu principa koji kombinuje prihode od dividendi na godišnjem nivou sa dodatnim povećanjem vrednosti imovine nakon unapred definisanog perioda (izlazna vrednost). Unapred definisana interna stopa povrata (IRR – Internal Rate of Return) i/ili povrat na investiciju (ROI – Return on Investment) su unapred postavljeni pokazatelji koji se internim dogovorom koriste kao parametri koje treba ispuniti.

Metode koje će AIFM koristiti za efikasno upravljanje imovinom

Upravljanje imovinom ima za cilj da poveća tržišnu vrednost tako da vlasnici (investitori/vlasnici investicionih jedinica) mogu povećati svoj prinos, bilo da je to u vezi sa nekretninama ili bilo kojom drugom imovinom (koja može dostići nivo od 30%). Menadžer koji upravlja imovinom, zadužen je za donošenje važnih investicionih odluka koje će pomoći rastu EREIM portfolija.

Postoje velike razlike između menadžera koji upravlja imovinom i menadžera koji upravlja održavanjem nekretnina. Menadžer koji upravlja imovinom upravlja ukupnim finansijskim zdravljem investicionog portfolija, dok se menadžer koji upravlja nekretninama brine o svakodnevnim zadacima održavanja nekretnine, prihodom i strategijom rasta. Investiciona strategija EREIM-a je definisana (vidi dokument Investiciona strategija, koji je dostupan na zahtev) i fokusira se na upravljanje imovinom.

Kontinuirani cilj našeg tima je pronalaženje prilika za investiranje u nekretnine koje pružaju optimalnu ravnotežu između rizika i prinosa. Analizirajući rizik, naš tim će istražiti finansijsko zdravlje i kvalitet dostupnih mogućnosti za investiranje u kompanije koje se bave nekretninama.

Investiciona politika

Bavimo se investicijama u oblasti nekretnine kroz različite vrste imovine, uključujući kancelarije, stambene objekte, industrijske, logističke, maloprodajne, zemljišne, zdravstvene objekte i druge poslovne prilike.

Naših pet principa

Efikasnost, efektivnost, koherentnost, relevantnost i dodana vrednost.

Upravljanje fondom i praćenje

Menadžer za upravljanje imovinom EREIM-a vrši upravljanje inventarom, obradu i evidentiranje transakcija, procenu vrednosti imovine i izveštavanje o svim pojedinačnim stavkama u portfoliju zasebno.

Interni menadžer za upravljanje imovinom EREIM-a odgovoran je za sprovođenje sveobuhvatne investicione strategije EREIM-a kako bi EREIM održao najviši mogući kvalitet investicija. Sve u skladu sa investicionim ciljevima/kriterijumima i rizikom/ključnim aspektima kako je opisano u dokumentu „Investiciona strategija“.

Da li će AIFM delegirati neke zadatke trećim licima i koje?

EREIM može delegirati određene zadatke stučnim trećim licima u zavisnosti od vrste nekretnine, njene kompleksnosti i lokacije, nakon temeljne procene i uverenja da njen kvalitet odgovara standardima EREIM-a. Ovi eksterni stručnjaci pružaju dragoceno znanje i ekspertizu u različitim oblastima relevantnim za određenu nekretninu, osiguravajući da donosimo adekvatne odluke koje se uklapaju u naše investicione ciljeve. Korišćenjem ekspertize  ovih profesionalaca, možemo optimizovati našu investicionu strategiju i ostvariti bolje rezultate za naše investitore.

Poreski tretman ulaganja u Alternativni Investicioni Fond (AIF) koji nema svojstvo pravnog lica

Oporezivanje investitora fizičkog lica

Oporezivanje prihoda od VC fondova (dividende)

Investitori, tj. vlasnici investicionih jedinica plaćaju porez na prihode po osnovu vlasništva nad investicionom jedinicom AIF-a (primljenu dividendu), koji se oporezuje kao prihod od kapitala (Zakon o porezu na dohodak građana, član 61) po stopi od 15% ostvarenog prihoda.

Dividendom se takođe smatra i preostala neto vrednost imovine AIF-a koji nema svojstvo pravnog lica, koja se, nakon raspuštanja tog investicionog fonda, raspodeljuje članovima srazmerno njihovim investicionim jedinicama, a koja je iznad dokumentovane nabavne vrednosti tih investicionih jedinica.

Obveznik poreza na dohodak građana je i fizičko lice koje nije resident za dohodak ostvaren na teritoriji Republike Srbije, uz poštovanje, ukoliko postoji, odredbi Ugovora o izbegavanje dvostrukog oporezivanja između Republike Srbije i države iz koje poriče nerezident.

Poreski podsticaji – Poreski kredit (član 89a Zakona o porezu na dohodak građana)

Investitoru koji izvrši ulaganje u AIF, odnosno u kupovinu investicione jedinice AIF-a, priznaje se pravo na poreski kredit na račun godišnjeg poreza na dohodak građana*, u iznosu od 50% vrednosti izvršenog ulaganja, u kalendarskoj godini za koju se utvrđuje godišnji porez na dohodak građana.

Pravo na poreski kredit priznaje se samo po osnovu u potpunosti uplaćenih novčanih uloga kojima se stiču akcije ili udeli u AIF-u, odnosno investicione jedinice AIF-a.

Izmenjen Zakon o izmenama i dopunama Zakona o porezu na dohodak građana je stupio na snagu 6. decembra 2024. godine, a primenjuje se od 1. januara 2025. godine. U članu 89a dodaju se stavovi 4. i 5., koji se odnose na gubitak prava na poreski kredit u slučaju otuđenja akcija ili udela u alternativnom investicionom fondu, odnosno investicionih jedinica alternativnog investicionog fonda, tako da isti sada glasi:

“Obvezniku koji izvrši ulaganje u alternativni investicioni fond, odnosno u kupovinu investicione jedinice alternativnog investicionog fonda, priznaje se pravo na poreski kredit na račun godišnjeg poreza na dohodak građana najviše do 50% ulaganja izvršenog u kalendarskoj godini za koju se utvrđuje godišnji porez na dohodak građana.

Pravo na poreski kredit iz stava 1. ovog člana može se ostvariti samo po osnovu u potpunosti uplaćenih novčanih uloga kojima se stiču akcije ili udeli u alternativnom investicionom fondu, odnosno investicione jedinice alternativnog investicionog fonda.

Poreski kredit iz stava 1. ovog člana ne može biti veći od 50% utvrđene poreske obaveze po osnovu godišnjeg poreza na dohodak građana.

Izuzetno od stava 1. ovog člana, ukoliko obveznik u kalendarskoj godini u kojoj je izvršio ulaganje u alternativni investicioni fond, odnosno u kupovinu investicione jedinice alternativnog investicionog fonda, kao i u naredne tri kalendarske godine otuđi akcije ili udele u alternativnom investicionom fondu, odnosno investicione jedinice alternativnog investicionog fonda, gubi pravo na prethodno ostvaren poreski kredit po osnovu tog ulaganja.

Obveznik iz stava 4. ovog člana dužan je da o gubitku prava na poreski kredit obavesti nadležni poreski organ u roku od 30 dana od dana gubitka prava i plati obavezu na ime prethodno priznatog prava na poreski kredit, sa pripadajućom kamatom od dana dospelosti za plaćanje godišnjeg poreza na dohodak građana za godinu za koju je izgubio pravo na poreski kredit”.

Primer:

Iznos godišnjeg poreza na dohodak gradjana:	€10,000
Ulaganje u alternativni investicioni fond:	€10,000
Poreski kredit (do 50% od godišnje poreske obaveze):	€5,000
Iznos godišnje poreske obaveze(posle umanjenja za iznos poreskog kredita):	€5,000

*Napomena: Godišnjim porezom na dohodak građana oporezuje se dohodak fizičkih lica koja su u kalendarskoj godini ostvarila dohodak veći od trostrukog iznosa prosečne godišnje zarade po zaposlenom isplaćene u Republici u godini za koju se utvrđuje porez, prema podacima republičkog organa nadležnog za poslove statistike.

Oporezivanje pravnih lica investitora

Porez na kapitalnu dobit

Preostala neto vrednost imovine koja se srazmerno investicionim jedinicama raspodeljuje članovima nakon raspuštanja investicionog fonda koji nema svojstvo pravnog lica, a koja je iznad nabavne vrednosti tih investicionih jedinica, smatra se kapitalnim dobitkom koji se uključuje u poresku osnovicu u iznosu od 50% ukupno ostvarenog kapitalnog dobitka. Vrednost nenovčane imovine jednaka je njenoj tržišnoj vrednosti na dan donošenja odluke o raspuštanju. (Član 35a Zakona o porezu na dobit pravnih lica)

Porez na prihod koji nerezidentno pravno lice ostvari po osnovu članstva u AIF-u koji nema svojstvo pravnog lica

Prihod koji nerezidentno pravno lice ostvari po osnovu članstva u AIF-u koji nema svojstvo pravnog lica, smatra se dividendom, na koju se obračunava i plaća porez na dobit po odbitku, po stopi od 20% (osim ukoliko ugovorom o izbegavanju dvostrukog oporezivanja nije predviđeno drugačije rešenje). (Član 40 Zakona o porezu na dobit pravnih lica)